İTÜ EMÖS & Boğaziçi Caz Korosu
Salı akşamı çok hoş bir aktiviteye davetliydim. Aktiviteyi hoş yapan tabi ki geçmişe ita fen anlamlı olmasıydı. Evet, sanıyorum 11 ya da 12 yıl kadar önce organizasyonunda görev yapmış olduğum İTÜ EMÖS’ün (Endüstri Mühendisliği Öğrenci Sempozyumu) bu yıl düzenlenen 20.sinin açılış kokteyline davetli olarak katılma şansı buldum. Davet edilmemizin sebebi sempozyuma sponsor firmalardan birisi olmamız, ve tabi ki eski mezun olma sıfatımız…
3 gün sürecek olan sempozyumun açılış kokteyli Harbiye Askeri Müzesi’ndeydi. Trafiğe takılmamak adına erken yola çıktık. Beklediğimizden erken varınca da vakti değerlendirip kokteyle birlikte katılacağımız Nurhan arkadaşım ile okulumuzu bir ziyaret edelim dedik. Akşam saatleri olduğu için oldukça tenhaydı. Ama içeri girip fotokopici ve kantincinin hala aynı kişiler olduğunu görmek ayrı bir keyifti 🙂 İçeriye şöyle bir göz atıp ne değişmiş ne aynı değerlendirmesini yaptıktan sonra kantine geçtik çay içmek için. Bu sırada kantincimiz Ziya abi ile de sohbet ettik yenilerden, eskilerden. Bazı şeyler çok değişmiş, bazı şeylerse bir o kadar aynıydı… Bu güzel sohbetin ardından kokteyle doğru yola çıktık.
Seçtiğimiz taksici biraz arıza çıktı. Üstüne yol da kapalı olunca Cemal Reşit Rey’in arka tarafında inip yürümek durumunda kaldık. Ne tesadüf ki orada da “Kelebeğin Rüyası” filminin galası varmış o akşam. Boylu boyunca kırmızı koca bir halı, ışıl ışıl ortam, grantuvalet podyumdan fırlamış görevliler… Biz de bir süre bu şaşalı camianın havasını soluduktan sonra kokteyl alanına ulaştık 🙂 Açıkçası bizim kokteyl de galayı aratmıyordu. Gençler bomba gibi (aman Allah’ım birilerinden gençler diye bahsedecek kadar olduk mu ya 🙁). Hepsi pırıl pırıl, inanılmaz bir bakım süs, saçlar kıyafetler yüksek topuklar… İnsan daha 20li yaşların başlarında olduklarına inanamaz. Özenle hazırlanmış her şey, gayet de profesyonel. Gurur duydum 10 yılda kat edilen bu yolla.
Ödül töreninin yapılacağı salonda yerimizi aldık. Bize İK’dan iki arkadaşımız da eşlik etti. Konuşmalar yapıldı, sponsor firmalara ödüller verildi. Yılın en’leri seçilmiş birçok konuda. Aydın Boysan, Güneri Civaoğlu, Mehmet Erdem, vs. Onlara da ödülleri verildi. Bu sırada sunucuya Ümit Erdim eşlik etti. Kendisi gerçekten çok sempatik ve esprili bir arkadaşmış. Sahne performansını beğendim.
Derken gelelim asıl sebeb-i yazıma. Başarı ödülleri öncesinde Boğaziçi Caz Korosu sahne aldı. Maalesef kendilerini ilk kez görmüş ve öğrenmiş oldum. Önce bir video ile giriş yaptılar ki oradan başladım keyif almaya yaptıklarından. Buradan izlemenizi tavsiye ederim. Sponsorların ilgisini çekmek için yapmışlar bu aktiviteyi ki bence gayet başarılı. Masis Aram Özbek şefliğinde
kurulmuş ve devam eden bir grup. Çok sayıda gençten oluşuyor. Hepsi ya soprano, ya tenor, ya alto ya da bas. A capella tarzı müzik yapıyorlar. Yerli yabancı repertuarları mevcut. Sesleri çok etkileyici. Zaten dünya çapında da birçok platformda kendilerini gösterip türlü türlü ödüller kazanmışlar. Genç ve sempatikler de. Eğlendiriyorlar dinleyenleri. Ben çok başarılı buldum kendilerini. Çok iyi işler yapacaklarına da inanıyorum. Şu an da “Bu Kampüste Çok Ses Var!” sloganlı bir proje yürütüyorlar. Üniversite üniversite gezip hem kendilerini tanıtıyorlar, hem yeni sesler arıyorlar, hem de atölye ve söyleşi gibi özel aktiviteler düzenliyorlar. Başarılı bir iş! Bir vesile ile bu grubu dinlemenizi hatta ortamı ve hitap edecekleri uygun olursa ilk fırsatta bir organizasyonunuza davet etmenizi tavsiye ederim…
Organizasyon kokteyl ile sona erdi. Bu sırada hocalarımızdan birkaçını görüp sohbet etme şansımız oldu. İşte onlar hiç değişmemiş 🙂
Keyifli bir geceydi. Artık baya baya “eski” olmuş olmanın burukluğu dışında böyle bir organizasyona tanıklık etmiş olmak ayrıca gurur vericiydi… Eski bölümüm ve eski kulübüme daha nice başarılar…